به نام یگانه معبود همیشه همراه
When your intuition tells you that something is off about a person, place or situation trust it right away – your mind can unpack the details later.
هنگامی که شهودتان به شما می گوید که چیزی در مورد یک شخص، مکان یا موقعیت ناموفق است فوراً به آن اعتماد کنید.
ذهن شما می تواند جزئیات را بعداً باز کند.
بارها و بارها در لحظاتی تکرارشدنی از روزهای بسیار معمولی زندگی، در موقعیتهایی ناگهانی، حسی و حالی در اعماق وجود آدم به وجود میآید که نه از آمدنش باخبر میشوی و نه چراییاش را درک میکنی.
این حس میآید و لحظات تو را پر از انرژی سمی میکند.
مثل حس وقوع حادثه، حس خطر، حس افسردگی آنی و چیزی شبیه به اینها.
این احساس با آمدنش تمام انرژی و شارژ باطری روحیه آدم را تخلیه میکند و یک آن تورا به ته داستان نبودن میبرد.
چنان لحظاتی برایت میسازد که اصلا قادر نیستی حال بدت را برای کسی بازگو کنی و آنقدر درگیر آن حس و حال میشوی که دور خودت را در یک لحظه به اجبار و فشار روحیهات از تمام افراد در ارتباط با خود خالی میکنی.
در تمام آن موقعیت میفهمی و میدانی چیزی درست نیست و یا چیزی به خطا در حال رخ دادن است اما آنقدر ناتوانی که از یک لحظه بعد خود نمیتوانی باخبر باشی.
در آن موقعیت درگیر چهکنم، چهشده و چهشودها میشوی.
اما یک لحظه به خودت میآیی و برای نجات خودت از آن قهقرای ساختگی دست و پا میزنی،
تو در آن لحظات میدانی که نیاز به کمک داری اما از کجا و چگونه؟!
پس ترجیح میدهی موقعیتی که در آن هستی را تغییر بدهی و برای بدست آوردن حال خوبت به دمدستیترین راهکار متوسل میشوی.
۱. مکانی که در آن هستی را ترک میکنی.
۲. جمعی که با آنها هستی را رها میکنی.
۳. کاری را که در حال انجامش هستی نافرجام میگذاری.
۴. حالتی که در آن وجود داری تغییر میدهی.
۵. فضای دیداری و شنیداری آن لحظهی خودت را دستخوش تغییر میکنی.
و کمی بعد انگار قلبت، روحات به سان نوشیدن آب سردی در وسط کویر آرام میگیرد.
آن لحظات گذشت با تمام استرس، فشار و حس ناخوشایندش، و تو هیچ از چرایی آن سر درنیاوردی.
مدتی از آن لحظات میگذرد.
مدتی همچون روزها، شاید ماهها و شاید سال.
و تو باز بر اثر یک نگاه، یک موقعیت و شاید یک حرف و کلمه، نسبت به آن حس و احساس هوشیار میشوی و درمیابی که دلیل آن حال ناخوشایند لحظهای چنین و چنان بوده است.
پس سرمست از اعتماد به آن حس و حال و اعتماد به اعتبار باور قلبیات به خود میبالی.
و آن اعتماد چیزی همچون حفظ آرامش، شاید حفظ آبرو و شاید حفظ موفقیت باشد.
در مخلص کلام، به حس و حال خود، به باورهای لحظهای و شهود خود اعتماد کنید.
هیچکس مجدانه دلسوزتر از خود شما به شما وجود ندارد.
الهی مادام حال دلتون سرشاز از آرامش کامل🤲
نوشته: آسیه_عباسیان
یک پاسخ
به به بازگشت دوباره به وبلاگت مبارک باشه