جهان آدمی پر از بالا پایین شدنهای ساخته شده توسط خودمان است،
بالا پایینهایی که در درجهی اول از احساسات آدمی نشأت میگیرند و آهسته راه به وجود، تربیت، منش و بعد سبک زندگی انسان پیدا میکنند و ریشه میدوانند و شاخ و برگ میدهند.
در میان تمام وجود و بودنها عشق همان حقيقتي میشود که آدمی را باب میسازد،
حال عشق از هر نوعی که باشد میتواند تن و فکر و ساختار اصلی وجود هر کسی را برای محقق شدن تربیت کند.
پس میتوان با اطمینان گفت که به جوهر عشق دست یاب،
جوهر عشق چیزی فراتر از تمایل جسمانی است.
جوهر عشق ناحیهای مقدس از وجود خداوند در انسانی زمینی میباشد که بودن او را معنیدار میسازد.
عشق به بودن،
عشق به ماندن،
عشق به ساختن،
عشق به فراتر از فضای ماده قدم گذاشتن،
عشق و تحقق آن در غالب انسانی،
غالبهایی مثل دوست داشتن و دوستداشته شدن،
که همان شناختن و شناخته شدن است.
شناختن که عمیق بودن و عمیق شدن در چرایی وجود است.
چرایی وجود از نوع نگاه هدفمند شدهی معبود که سطح درک و دریافت آن به درجهی انسانی رسیده تا بازتاب آن برای تمام انواع ادراک قابل فهم باشد.
و شناخته شدن از نوع درک وجود، دلیل وجود، نوع وجود و استمرار وجود که همگی هالهای از وجود لایتناهی خداوند میباشند که تمام اقسام این شناخته شدنها برای عاشق شدن و عشق ورزیدن به خود انسانیمان از واجبات دنیای مادی میباشد.
و در این حین میبایست تمامی تلاشت را بکار گیری تا دیگران را بهتر بشناسی،
زیرا در این شناخت بیشک لایههای پنهانی وجود خود را هم بهتر و بیشتر خواهی شناخت.
و اینگونه به آسانی با برنامهای منظم میتوانی خود حقیقیات را به دیگران نیز بازشناسائی که در این شناختنها و شناساندنها شگفتی آفرینش را خواهی یافت و چون کودکی تازه از مادر متولد شده میتوانی از تکتک بودنهای دنیایی غرق در شعف و شگفتی شوی و از لحظه لحظهی ساعات ماده خدا را دریابی و به معنای وجود دسترسی پیدا کنی که این همان خوشحالی جاودانه است.
که آنگاه شاهد خواهی بود که چگونه عشق و الههی عشق به یگانگی میرسند.
و نهایتن عشق جاودانه خواهد ماند.
#آسیه_عباسیان
@asieh_abbasian.nevisande
یادداشت ۴۹
آخرین دیدگاهها