تفأل سوره‌ی ضحی

به نام او

وَالضُّحَى وَاللَّیْلِ إِذَا سَجَى مَا وَدَّعَکَ رَبُّکَ وَمَا قَلَى (۱-۳/ضحی)
سوگند به روز وقتی نور می‌گیرد و به شب وقتی آرام می‌گیرد که من نه تو را رها کرده‌ام و نه با تو دشمنی
کرده‌ام

ضحی به معنای اوایل روز و هنگام صبحانه( چاشت) است.

سجی به معنای پوشاندن و هم به معنای سکون و آرامش است.

ودعک به معنای واگذاشتن و رها کردن است.

قلی به معنای شدت دشمنی و بغض، خشم و قهر است.

هدف این سوره جلب رضایت پیامبر در دنیا و آخرت است.
به هنگامی که خداوند مدت زمانی را برای الهام و اعجاز سوره به قلب پیامبر فاصله انداخت تا به مردم بفهماند محمد ص از خود آیه و کلامی الهی را نمی‌تواند بیافریند و هر چه بر او الهام می‌شود معجزات خداوندی است.
که در این بین مردم، محمد ص را تحقیر و به او توهین می‌کردند که خداوند تو را فراموش کرده است که دیگر بر تو آیات اعجازآمیزش را نمی‌فرستد.
اما خداوند با فرستادن سوره‌ی ضحی به همه ثابت کرد که محمدص چقدر برای او عزت دارد.
در این سوره خداوند به روز و شب که دو معجزه‌ی بزرگ هر لحظه و مدام قابل دیدنی است برای حضرت محمد ص قسم می‌خورد که هیچ‌گاه قصد آزار او را نداشته و هیج‌گاه با او دشمن نبوده است.
حال چرا خداوند به روز و شب قسم می‌خورد؟
روز در واقع حکمت ظهور خورشید در پهنه زمین است.
که نعمتی بزرگ و الهی است.
زیرا روز عظمتی بی‌حد است که در خور قسم یاد کردن خداوند است.
روز پرده‌ای برای جنب و جوش خلقت روی زمین است،
جنب و جوشی از جنس تلاش،
از جنس بدست آوردن،
از جنس کسب کردن.
روز را خداوند برای کار و فعالیت قرارداده است تا مخلوقاتش چه از جنس انسان و چه از جنس حیوان و گیاه نظمی حائل بر خالقیت الهی را در پیش گیرند و به دنبال حیات خود هدفمند عمر بگذرانند.
روز از دیدگاه خداوندی بسیار پراهمیت‌ است زیرا خورشید و قدرت روشنایی بخش او خلقتی عجیب و در خور تعجب می‌باشد که شگفتی‌اش بر همگان مسلم است.

و شب، خداوند شب را پوششی برای سلامت جسم و روح( آرامشی پابرجا) برای انسان قرار داده است.
وجود ماه و ستارگان در شب چگونه باعث ایجاد فضایی تاریک در عین حال روشن به دور از هرگونه فضای رعب‌انگیز و ترس‌آور می‌شود!
چگونه پهنه‌ی تاریکی شب با وجود ماه و ستارگان نور باران است اما تاریک.
چگونه سیاهی شب باعث آرامش و بازسازی جسم و روح در پرتوی خواب و استراحت برای آغازی دوباره می‌شود؟
رفتن خورشید( در واقع چرخش اعجاب‌انگیز زمین و ماه به دور خورشید و آن هم به صورتی که هیچ‌کدام باهم تقابل قطع کننده و انفجار گونه‌ای نخواهند داشت) خبر از نظمی مدیریت شده می‌دهد که تنها از وجود خدایی بزرگ برمی‌آید.
شب و روز هر دو مخلوقی خاص، عجیب، پرحکمت و پر اعجاز است که با وجود تمام علوم و بررسی‌های محققان این امر همچنان جزء شگفتی‌های جهان دنیوی است.

خداوند در این سوره به دو چیز فوق‌العاده شگفت‌انگیز قسم می‌خورد که به تمام مردمی که محمد ص را به تمسخر گرفتند بفهماند خداوند حامی رسولش است و هیچ‌گاه بی‌حکمت، بی‌هدف در سکوت فرو نمی‌رود.
رسولش برای او عزیز است و همیشه پشت و پناه او خواهد ماند.
پس در این سوره با تاکیدی مستحکم بر شب و روز،
هم عشق و علاقه‌اش به رسولش را به محمد ص اثبات می‌کند و هم به تمامی مردمی که محمد ص را با زخم زبان آزار دادند.
که هیچ گاه با محمدص دشمنی نداشته و ندارد و هیچ‌گاه قصد آزار او را هم نخواهد داشت.

و اما حکمت نوشتن در نورد این این سه آیه عجیب‌الخلقه!
امروز بعد از روزها تمرکز و سکوت حال به دلایلی،
تفاُلی لذت‌بخش همراه با مطالعه‌ی تفسیر قرآن برای خود داشتم.
آن‌هم با حالی تعجب‌انگیز که شدیدن به آغوش پرمهر خداوند محتاجم ساخته بود.
در حین تفأل زیبایم به این سوره و البته این سه آیه‌ی جذاب رسیدم.
که برداشت من از این آیات جذاب ارادت شدیدم به خداوند دوست‌داشتنی بود، این‌که حواسش تمامن به من هست و وجودش همیشه مایه‌ی آرامش من بوده و خواهد بود و او بی‌شک بهترین شرایط، اتفاق، لحظات را برایم در نظر دارد.
و اوست که بی‌منت مهر می‌ورزد،
بی‌منت عاشق است،
بی‌منت عاشق می‌ماند.

#آسیه_عباسیان
@asieh_abbasian.nevisande

https://instagram.com/asieh_abbasian.nevisande?igshid=YmMyMTA2M2Y=

 

یادداشت روز ۳۳

اشتراک گذاری
اشتراک گذاری در facebook
اشتراک گذاری در twitter
اشتراک گذاری در linkedin
اشتراک گذاری در whatsapp
اشتراک گذاری در telegram
اشتراک گذاری در email
آخرین دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مطالب مرتبط